-
1 pojedn|ać
pf — pojedn|ywać impf (pojednam — pojednywam a. pojednuję) Ⅰ vt książk. to conciliate, to reconcile- pojednać zwaśnionych to conciliate the belligerent partiesⅡ pojednać się — pojednywać się to make (one’s) peace (z kimś with sb); to reconcile a. be reconciled (z kimś with sb)- marnotrawny syn pojednał się z ojcem the prodigal son was reconciled with his father- w końcu się pojednali finally they made peace a. made up (with each other), finally they made their peaceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pojedn|ać
-
2 pojednać
-am, -asz; vb od pojednywać* * *pf.zob. pojednywać.pf.reconcile; pojednać się z Bogiem reconcile o.s. with God, make one's peace with God.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pojednać
См. также в других словарях:
pojednywać się – pojednać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} godzić się, kończyć waśnie, spory {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pojednać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pojednywać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}jednać się – pojednać się z Bogiem {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pojednać — dk I, pojednaćam, pojednaćasz, pojednaćają, pojednaćaj, pojednaćał, pojednaćany pojednywać ndk I, pojednaćam, pojednaćasz, pojednaćają, pojednaćaj, pojednaćał, pojednaćany a. VIIIa, pojednaćnuję, pojednaćnujesz, pojednaćnuj, pojednaćywał,… … Słownik języka polskiego
